Deel dit bericht
- Annelies Quaegebeur

De vrijheid van een imperfect leven

Hoe vrij ben je zonder je perfectionisme?

 

Niet leren uit je fouten leidt tot stilstand.

Al van jongsafaan leren we dat fouten maken niet goed voelt: slechte punten op school, geen deel kunnen zijn van de vaste voetbalploeg, een vriend(innet)je dat niet meer met ons wilt spelen, ... We willen immers niet onderdoen voor onze kameraadjes. Fouten maken is niet toegelaten, al helemaal niet als we op het kantoor van de schooldirecteur ons mogen gaan verantwoorden. Soms is het ook zo genant als wat.

Uitblinker zijn...

Positieve aandacht gaat meestal naar de lieve, vriendelijke mensen, diegenen die er goed uitzien, lachen, mooi gekleed zijn, goed verdienen, hun werk op tijd gedaan krijgen en altijd die extra mile gaan. Of zo denken we er toch over. Wat we niet te zien krijgen is wat er achter de schermen gebeurt, de kansen die die mensen genomen hebben en waarin ze elke keer weer mislukt zijn. We zien bij manier van spreken de testfase niet, zoals de 8 eerste drafts voor een paper wordt goedgekeurd. Dikwijls zien we enkel het eindresultaat.

We zijn niet aanwezig in hun jaarlijkse evaluatiegesprek waar toekomstige succesverhalen worden besproken als ze ‘dit’ en ‘dat’ nog onder de knie moeten krijgen of dat het een ‘no go’ zal zijn voor een toekomstig perspectief. We zien de heimelijke tranen niet, de zelftwijfel en soms zelfs het gevoel van gewoon te willen opgeven.

Fouten maken mag!

Intellectueel weten we wel dat fouten maken een deel is van succes bereiken. We worden echter niet geleerd dat zelftwijfel, kritiek, ... daar een automatisch deel van zijn. Hoe zit dat dan als we met onze zogenaamde imperfecties leiding geven? Hoe ziet de ‘geen-succes-zonder-fouten-te-maken’ attitude er dan uit, ook als we ons uiterste best hebben gedaan en compleet de mist in zijn gegaan?

Het voelt bevrijdend. Enkel niet in eerste instantie want dan is het uiterst genant, hartverscheurend soms. Het begint met een ‘minder dan gevoel’, angst, hopeloosheid, ... waar we denken dat ieder ander al lang dé sleutel gevonden heeft, niets is echter minder waar. Later zet er zich iets anders in gang. Wanneer de teleurstelling wat weggezakt is besef je dat het allemaal zo erg nog niet is en mogelijks geeft dit je de kracht om toch terug opnieuw te proberen.

De vrijheid van een imperfect leven

Wanneer je je mislukkingen en tekortkomingen gaat aanvaarden en omarmen als een deel van jezelf (in plaats van ze te verstoppen), dan pas ben je vrij. Vrij om groots te denken. Ondernemen. Creëren. ... je bent vrij om het niet eens te zijn, voor je eigen mening op te komen, je te verontschuldigen. Pas als je leert leven met het feit dat je nu eenmaal fouten zal maken ben je vrij.

Als je met je imperfecties leeft verstop je je niet, ontken je ze niet, is er geen schuld meer, noch angst en dat geeft zoveel energie die je dan kan steken in je talenten, passies, verlangens, ... Je bent dan vrij om te creëren wat je wenst. En je zal zien dat je ze nog kan bereiken ook!

Creativiteit groeit en bloeit

Creativiteit, tenslotte, is een magneet voor imperfectie. Om echt iets te maken, om ergens in te groeien is er ‘trial en error’ nodig. Het vraagt van je dat je komt opdagen, iets doet en meestal zelfs iets doet dat je nog nooit eerder gedaan hebt. Er is een enorme kans dat je fouten maakt, faalt, je schaamt. Of toch niet...

Hoe gemakkelijker je om kan gaan met je hele zelf – een af en toe fouten makend, creatief, intelligent, speels, getalenteerd en humorvol mens – hoe meer je toegeeft dat het leven een proces is en geen status quo.

Een zinvol leven leiden door je kwetsbaar op te stellen

Succes in de vorm van een zinvol leven geldt voor mensen die zich kwetsbaar (genoeg) opstellen om ervoor te durven gaan (ook met de gedachte dat het mogelijks fout kan gaan). Het zijn degenen die bereid zijn om te experimenteren, werken, leren, lief te hebben, groeien, en mogelijks te falen, keer op keer. Het is net door onze gedeelde imperfecties – datgene wat we allemaal gemeenschappelijk hebben – dat het echte mens-zijn verschijnt. We zijn allemaal perfect imperfect!

 

      Imperfections are not inadequacies; they are reminders that we're all in this together. (Brené Brown)

 

In plaats van al deze imperfecties te proberen herstellen, voorkomen, ...hoe hou je je voelen moest je met al deze imperfecties in partnerschap kunnen leven, gewoon aanvaarden dat ze een inherent deel van onszelf zijn? Wanneer we onze talenten accepteren én accountable zijn voor onze fouten zijn we ‘complete’ mensen, dan zijn we ‘heel’, ‘authentiek’, ... volledig vrij om die dingen in ons leven te creëren dat we echt willen.

Ervaar jij echte vrijheid doordat je perfectionisme (wat) loslaat?

Waar geef jij aandacht aan? De dingen die goed of fout lopen?

Hoe ga jij ermee om als je een fout maakt?

Hoever sta je in een vrij leven leiden, met imperfecties?

In welke mate durf jij je vandaag volledig in creativiteit smijten?

Wat zou het effect zijn moest je samen met je fouten door 1 en dezelfde deur kunnen (ze zijn immers een deel van je)?

Proost op de vrijheid en creativiteit van een imperfect leven!

Alies

 

Wat heeft dit artikel je bijgebracht? Laat het gerust weten via een commentaar of persoonlijke boodschap.

Deel ook dit artikel met je netwerk, je doet er hen, jezelf en ons een enorm plezier mee! We zouden het ook fijn vinden om je terug te zien op onze Facebookpagina. Daar vind je inspirerende tips, quotes, inzichten, artikels,... ivm loopbaan en business.

Wil je hier graag persoonlijk op werken en wens je daar wat ondersteuning bij? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen via annelies@a-lissome.be of via de contactformulieren op de persoonlijke pagina’s van onze coaches.

 

LinkedIn - Facebook - Twitter - Instagram - Youtube

 

#goedgenoeg #goodisgoedenough #perfectionisme