Doen is de beste manier van denken - Vrije Denkers

Er wordt door de sprekers geschetst hoe creativiteit van nature sterk aanwezig is bij kinderen, maar door onderwijs en werkstructuren langzaam wordt afgebouwd. Vanaf school leren we ons te conformeren, stil te zijn, netjes te wachten en ons te spiegelen aan de omgeving. Later in het werkleven worden we verder ingekapseld door processen, managers en doelstellingen.

Tegen middelbare leeftijd is veel creativiteit ingeruild voor structuur en voorspelbaarheid. Structuur geeft rust, maar kan ook verstarren en ons laten vergeten hoe belangrijk experiment en eigenheid zijn.

De sprekers roepen op om zelforganisatie, experiment en improvisatie centraal te zetten. Alleen door actief te doen, te proberen en fouten te maken, blijven we creatief en leren we écht.

Belangrijkste lessen

Creativiteit neemt af met conformeren: vanaf school worden we getraind om in een vakje te passen, waardoor onze natuurlijke nieuwsgierigheid en creativiteit afnemen.
Structuur is zowel steun als valkuil: het biedt rust en voorspelbaarheid, maar maakt ook passief en beperkt innovatie.
Zelforganisatie i.p.v. organisatie: niet alleen plannen en vergaderen, maar zelf doen, uitproberen en leren door ervaring.
Fouten maken = leren: experimenteren en falen zijn de snelste weg naar echte ontwikkeling.
Doorbreek routines: vaste gewoontes en overtuigingen belemmeren creatief denken.
Improvisatie als kracht: doen blijft de beste manier van denken – wie meer fouten maakt, leert uiteindelijk meer en wint.

Kernboodschap

Creativiteit en werkgeluk komen voort uit experimenteren, improviseren en jezelf blijven uitdagen – niet uit conformeren aan structuren.

Doen is de beste manier van denken - Vrije Denkers

Heeft u een vraag? Terug naar overzicht