De werknemer van morgen is er één die een aantal basisuitgangspunten en vooronderstellingen hanteert. Deze paradigma's maken samenwerken veel makkelijker. Ze zijn ook nodig om geloofwaardig te blijven overkomen en inspireren anderen om hetzelfde te doen.
De gedachten of overtuigingen die hieronder worden meegegeven zijn essentieel in inter-persoonlijke en intra-persoonlijke relaties en communicatie. Oorspronkelijk werden ze afgeleid uit het werk van Milton Erickson en Gregory Bateson (Neuro Linguïstisch Programmeren). Ze hebben een groot impact op hoe we mensen benaderen en het geloof in het potentieel in elk van ons. De paradigma’s stellen je in staat om samen te werken en leiding te geven vanuit een basisvertrouwen en geloof in potentieel. Ze horen bij deze tijd. Aan jou om ze te geloven, en ermee aan de slag te gaan, of niet.
Als je de paradigma's hieronder leest, ga voor jezelf dan eens na:
Wat geloof ik hiervan? Wat geloof ik hier niet van?
Wat betekent deze stelling voor mij (en de ander) als ik dit geloof?
Wanneer had ik reeds toegang tot deze gedachten en wat was het effect ervan (voor mij, voor de ander, …)?
Er zijn altijd minstens 2 keuzes: iets doen of iets niet doen, iets beslissen of niet, …. Ook al zie je op dit moment geen enkele (andere) mogelijkheid, ze is er wel. Een ervaring kan dan ook altijd vanuit minstens 3 standpunten beschreven worden: vanuit jezelf, vanuit de ander of vanuit een neutraal observatie punt.
Een ervaring kan ook beschreven worden vanuit denken of voelen of doen. Een ervaring kan evengoed beschreven worden vanuit het standpunt van elk zintuig: wat zag je toen, wat hoorde je toen, wat voelde je, …
Op het moment dat je je waarnemingspunt verandert verander jij dus ook want je zal andere informatie binnenkrijgen. Op deze manier vergroot je je keuzemogelijkheden.
Wees je er ook van bewust dat niet kiezen ook een keuze is :-)
Persoonlijk geeft deze gedachte me lucht en ruimte, opluchting en vrijheid.
Een ander paradigma waar de werknemer van morgen voor staat is dat communicatie pas effectief is als de ontvanger de zender echt begrepen heeft. Zender en ontvanger hebben niet elk 50% verantwoordelijkheid over de communicatie. De verantwoordelijkheid van het juist overbrengen van een boodschap ligt voor 100% bij de zender.
Hoe meer verantwoordelijkheid je zelf neemt voor je communicatie, hoe groter je vermogen om je communicatie aan te passen, afhankelijk van de respons die je krijgt van diegene met wie je communiceert.
Voor mij wil dit zeggen dat ongeacht mijn positieve intentie, als mijn boodschap niet toekomt zoals ik het wil heb ik waarschijnlijk niet juist gecommuniceerd en moet ik mijn communicatie aanpassen. Ik pas dus mijn gedrag (communicatie) aan om het gewenste effect te krijgen.
Niet communiceren bestaat niet. Je kan gewoonweg niet niet communiceren. Zelfs al zeg of doe je niets, toch communiceer je nog (met je hele lichaam en houding). Ga je uit van dit paradigma, dan kies je bewust de manier waarop je je boodschap wilt overbrengen; staand, lachend, snel, met een kwinkslag en ‘ze moeten hun plan maar trekken houding’ of toch liever iets anders?
Een gezonde geest in een gezond lichaam, en omgekeerd. De balans tussen beiden zorgt ervoor dat we ons helemaal goed voelen of niet. Je kan een gezonde geest hebben maar als je lijf niet mee wil (om welke reden dan ook) dan zal ook je geest daarop reageren. Ook omgekeerd: als je fysisch helemaal gezond bent maar in je geest zweven negatieve gedachten of gevoelens rond, dan heeft dat een impact op je lichamelijke gezondheid.
Ooit zag ik eens een filmpje waar ze dit wetenschappelijk bewezen op basis van een groep van mensen waar de ene een echt virus kregen en de andere een placebo. In elk van de groepen waren er deelnemers met een positieve en een minder positieve ingesteldheid. De positief ingestelde personen konden het virus bij manier van spreken wegdenken.
Eigenlijk is falen of fouten maken feedback dat je iets niet op de juiste manier hebt aangepakt en dus moet bijsturen. “Fouten” of “falen” zijn termen die negatief en zelfs destructief geïnterpreteerd kunnen worden. ‘Ik heb veel geleerd vandaag’ klinkt heel anders dan ‘ik heb veel fouten gemaakt vandaag’.
Uitgaand van dit paradigma kan je woordkeuze een wereld van verschil maken, en zoals we ondertussen weten komen positieve woorden dat zowel je geest als je lichaam ten goede. Feedback is een geschenk en zorgt ervoor dat we bijleren. Zoniet, dan staan we stil…
De bronnen waarover we beschikken bevinden zich zowel in ons als buiten ons.
In ons: ervaringen, kennis, persoonlijkheidseigenschappen, competenties of vaardigheden, emoties, … Zoals kennis over het efficiënt uittekenen van bedrijfsprocessen, de vaardigheid om chirurgische ingrepen te kunnen doen, de eigenschap van doorzettingsvermogen om een doel te bereiken, …
Buiten ons: via ons netwerk, de natuur, een fysieke tool, internet… zoals de buurman met een mooie oldtimer die je mag gebruiken voor je huwelijksfeest of een park in de buurt om te picknicken als je zelf geen tuin hebt of een schroevendraaier om een vijs vast te zetten, internet om uit te vissen hoe je zelf een houten tuinbank maakt,…
‘Impossible isn’t something that can’t be done. It’s just something that hasn’t been done before.’ Als iemand anders al heeft gedaan wat jij wilt doen dan is het dus wel degelijk mogelijk, ook voor jou. De vraag blijft dan enkel ‘hoe doe of bereik je dat dan’. En ook daarvoor kan je je interne of externe hulpbronnen inschakelen.
Hoe je het ook draait of keert, we beïnvloeden elkaar continue. Het zou goed kunnen dat iemand met een slechte bui je ook een slechte bui bezorgt of als je minder goed in je vel zit en je collega is heel de dag vrolijk dat je dat ook mee overneemt. Los van wat er speelt in jouw omgeving, jij bent wel diegene die bepaalt wat je ermee doet.
Als je uitgaat van dit paradigma dan bepaal jij of je de positieve gevoelens van iemand anders binnenpakt of niet. Jij bepaalt of je het slechte humeur van iemand anders dat van jou laat kelderen. Dat wil zeggen dat je je grenzen moet gebruiken op momenten dat het nodig is en ze wat kan laten zakken als je daar de nood toe voelt.
Je kan een paard wel naar het water brengen, maar je kan het niet verplichten om te drinken. Aan jouw dus of je ‘drinkt’ of niet :-).
Het klink misschien raar om het zo te zien staan dus laat me even verduidelijken met een voorbeeld: pestgedrag op het werk. Absoluut, onder geen enkel beding goed te keuren. Positieve intentie naar de persoon die gepest wordt? Zeker niet! Zou er een positieve intentie kunnen zijn van het pestgedrag voor de pester zelf? Ik noem er maar een paar: zelfbevestiging, macht, zelfbescherming, emotie uitlokken, aandacht krijgen, …
Met andere woorden: de intentie is wel positief intra-persoonlijk voor de pester zelf. Dat wil echter niet zeggen dat we dat gedrag van pesten moeten goedkeuren. De vraag is dan natuurlijk hoe ‘de pester’ kan voldoen aan zijn of haar positieve intentie van macht, zelfbescherming, … zonder te pesten?
Hier wordt dus een duidelijk onderscheid gemaakt tussen gedrag en positieve intentie. Hoe destructief het gedrag ook is, de intentie erachter is altijd positief voor diegene die het gedrag stelt.
Ik heb het hier zelf ongelofelijk moeilijk mee gehad. Toen ik deze stelling voor het eerst hoorde sprong ik een gat in de lucht van ongeloof want wat met verkrachters, terroristen, … tot ik erachter kwam dat ze het enkel deden om er zelf voordeel uit te halen (wat het nog steeds niet goed praat), maar achter hun gedrag zit wel een positieve intentie, voor zichzelf.
Probeer maar eens. Wat zou de positieve intentie van stelen kunnen zijn? Of van arrogantie?
Heb je al eens geprobeerd om in relaties met anderen nooit empathie te tonen? Wat is het effect daarvan? En als je wel empathie toont in een relatie, welk gevolg heeft dat?
Empathie is het vermogen én de bereidheid om gevoelens, gedachten, emoties, drijfveren en persoonlijkheidskenmerken te identificeren. En dit zowel bij zichzelf als bij de ander. Het ondersteunt dus begrip en liefst is dat wederzijds begrip.
Wist je trouwens dat de basis van empathie ligt in je zelfbewustzijn en zelfperceptie? Hoe meer openlijk iemand omgaat met eigen emoties (ze herkent en erkent), hoe makkelijker het is om ook de gevoelens van anderen te interpreteren en daarmee om te gaan.
Ik hoor regelmatig zeggen ‘maar wat als ik kies en dat is een verkeerde keuze?’. Wel, je kan maar roeien met de riemen die je hebt op het moment dat je aan het roeien bent… je kan dus ook maar beslissen op basis van alle kennis, emoties, input, ervaringen, ... die je op dat moment hebt dus op dat moment neem je sowieso de juiste beslissing. Hoe raar het ook klinkt.
Mij geeft het enorm veel rust om dit te weten. En moest later blijken dat ik ‘een verkeerde beslissing genomen heb of keuze gemaakt heb’ wil dat enkel zeggen dat de beslissing of keuze toen eigenlijk wel juist was maar nu niet meer bij me past. Het is trouwens nooit te laat om een nieuwe beslissing te nemen en oude terug te draaien.
Stel dat ik je een seismische kaart van Brussel geef en vraag om af te spreken in de Rue de boucher omdat we daar een belangrijke meeting hebben met een klant. Hoe makkelijk ga je dat vinden? Dit middel is niet geschikt om je doel te bereiken.
De kaart die je krijgt is niet het échte Brussel zoals het zou zijn als je in Brussel loopt. Om in Brussel te lopen heb je een stratenplan nodig en zelfs dat is geen 3D (en meer) realiteit. Het zijn slechts lijnen, straatnamen, kleuren, …
Ons begrip van en onze subjectieve waarnemingen van onze omgeving vormen onze 'kaart', en deze is uiterst persoonlijk. Ons eigen model van de wereld stelt ons in staat dingen te zien, voelen, ervaren, horen, … maar is niet de objectieve realiteit. Doe eens iets samen met je partner en vertel elkaar hoe je het ervaren hebt. Mogelijks zijn hier en daar woorden dezelfde maar het relaas blijft een subjectief gegeven omdat de objectieve realiteit weergeven nu eenmaal niet gaat. Die is altijd gekruid met belevenissen, gevoelens, …
Je eigen kracht effectief inzetten wil zeggen dat je zowel doelgericht als procesgericht te werk gaat om de gewenste resultaten te bekomen. Aandacht, inzet, commitment en doorzettingsvermogen zijn hiervoor nodig. Power (kracht) betekent ook dat je verschillende opties hebt of creëert, keuzes kan maken en zelfstandig bent.
Call to action
Welke van bovenstaande paradigma's geloof je helemaal? Welke een beetje? Welke helemaal niet?
Wie is de persoon met de meest open geest in je omgeving? Ga met hem of haar eens het gesprek aan over bovenstaande topics en zie maar wat het geeft…
Proost op paradigma's ter verbetering van samenwerken!
Alies
Wat heeft dit artikel je bijgebracht? Laat het gerust weten via een commentaar of persoonlijke boodschap.
Deel ook dit artikel met je netwerk, je doet er hen, jezelf en ons een enorm plezier mee! We zouden het ook fijn vinden om je terug te zien op onze Facebookpagina. Daar vind je inspirerende tips, quotes, inzichten, artikels,... ivm loopbaan en business.
Wil je hier graag persoonlijk op werken en wens je daar wat ondersteuning bij? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen via annelies@a-lissome.be of via de contactformulieren op de persoonlijke pagina’s van onze coaches.
LinkedIn - Facebook - Twitter - Instagram - Youtube
#mindset #feedback #communiceren #beslissen