Deel dit bericht
- Annelies Quaegebeur

Het verhaal van Mieke

Getuigenis Mieke haar verhaal

 

Een job die energie geeft bestaat écht!

 

Hoe zag je professionele situatie en leven eruit, een jaar geleden?

Een jaar geleden zag mijn leven er als volgt uit; het enige wat telde was mijn job, presteren onder druk, lange dagen, veel reizen, ziek en toch gaan werken, zwanger zijn maar dit totaal negeren en blijven gaan voor ‘de job’… Het was vrijwel ook het enige waarover ik nog sprak met vrienden en familie, mijn werk. Slapeloze nachten omdat ik dagen bleef analyseren op wat nog beter had gekund, over een goede evaluatie maar voor mij toch net weer niet goed genoeg… Bijna 4 jaar aan een stuk, werden de dagen langer en de nachten korter. Je ziet en voelt het niet. Een burn-out ligt geduldig te wachten om ineens toe te slaan.

 

Waarom heb je contact met me opgenomen?

Ergens had ik de bui al zien hangen. In november 2014 werd er meteen een vervanger voor mij geregeld om zich reeds in te werken voor wanneer ik op zwangerschapsverlof zou vertrekken (eind maart 2015). Het voelde toen al niet juist, waarom ‘nu al’ iemand full-time aanstellen om pas eind maart 3 maanden in te vallen - en waarom iemand uit Polen overkopen van de concurrent en deze volledig accommoderen hier in België? Het ging van kwaad naar erger, het begon al met de extralegale voordelen die duidelijk veel beter waren dan degene die ik had, de persoon kon het ook niet laten om mij van dag 1 duidelijk te maken dat ze uit was op mijn job wat verder escaleerde in pesterijen. Nu ik mama zou worden werd ik afgeschreven, ik was niet meer ‘capabel’ om mee te draaien. De stress en frustratie bouwden zich langzaam maar zeker op. Ik heb dit meerdere malen aangekaart met mijn managers en HR, maar kon op geen begrip reken. Mijn zwangerschap is aan mij voorbijgegaan, alsook mijn 3 maanden thuis…Tot de dag dat ik terug ging werken, klaar om er terug in te vliegen, maar zoals de bui voorspelde - had mijn vervanger een vast contract gekregen en een mooie functie net boven die van mij. Die dag ben ik als het ware in elkaar gestort. Ik heb nog een week geprobeerd om er mij bij neer te leggen, en het proberen te plaatsen… Maar een bezoek aan de huisdokter besliste dat ik aan de rand van een burn-out stond en diende thuis te blijven. Ik kon niet bij de pakken blijven zitten, ik had er ondertussen een pak grotere verantwoordelijkheden bijgekregen nl. ons gezin!

Gelukkig bestaat er zoiets als loopbaanbegeleiding en kwam ik terecht bij Annelies.

 

Hoe heb je de begeleiding ervaren?

Het kan afschrikken om je verhaal bij een wildvreemde te doen, maar aan de andere kant is deze objectief, en laat het je toe andere perspectieven zien op de situatie waarin je je bevindt.

De begeleiding heb ik als zeer gestructureerd ervaren, professioneel en to the point. En wat me het meest opviel: alles verliep vanuit een zeer positieve focus. Dat was geheel nieuw voor mij, er werd mij niet vertelt wat beter kon/moest - nee, je wordt geduid op alles wat er eigenlijk al goed is, over jouw kwaliteiten, talenten… Ik stond verstelt wat er in 5 sessies gedaan werd voor mezelf.

Het heeft mijn kijk op veel dingen compleet veranderd, en ik heb mezelf leren kennen. Annelies zorgt ervoor dat je jezelf kan zijn, toont je de weg maar laat jou zelf werken om tot resultaat te komen. Als jouw burn-out zo verweven zit met je job, collega’s, werkdruk en gecompliceerde situaties - dan denk ik dat een therapeut bijna onmogelijk hetzelfde resultaat kan neerzetten als wat loopbaanbegeleiding voor je doet.

 

Wat was je grootste eye-opener?

Annelies vroeg me bij het eerste gesprek hoeveel ‘energie’ kreeg van mijn job. Ik denk dat mijn gezicht meteen boekdelen sprak toen ik antwoordde of dat dat enigszins kon, energie krijgen van je job? Het was mij nog nooit overkomen. Dit beschouw ik nog steeds als de grootste eye-opener, ik vertel dit nog geregeld aan mensen in mijn omgeving en netwerk.

 

Je droom was als zelfstandige te starten, wat die droom 'nieuw’?

Ja, de droom om als zelfstandige te starten was compleet nieuw voor mij. Ik ben enig kind komende uit een gezin van tweeverdieners uit de privé. Een zelfstandig statuut heeft me daardoor altijd afgeschrokken, het werd mij ook door velen afgeraden waarvan voornamelijk mijn ouders.

 

Wat heeft ervoor gezorgd dat je de stap naar het ondernemerschap toch durfde zetten?

Annelies heeft me tijdens de loopbaanbegeleiding zoveel vragen gesteld, waardoor ik tot het besef kwam dat ik me veel te veel liet leiden door wat anderen denken, doen, zeggen, eisen.

Gek dat ik nooit eens even heb gedacht aan wat IK graag wil, en nog graag wil bereiken en doen in mijn leven.

 

Hoe heb je dat dan concreet aangepakt?

Zelf ben ik iemand die veel informatie nodig heeft. Ik denk heel lang na over alle mogelijke risico’s vooraleer ik een beslissing neem. Ik heb er dan ook voor gekozen om alles in geleidelijke stappen te doen ik werk deeltijds in loondienst en ben gestart in bijberoep. Het internet geeft je heel veel info, en ik heb ook even met toekomstige collega’s in het vak gepraat om te horen wat hun pro’s en contra’s zijn betreffende hun zelfstandig statuut binnen de grafische sector (LinkedIn is hiervoor het uitgelezen platform). Vanaf dan is alles in stroomversnelling gegaan, je vraagt je BTW nr aan, gaat praten met je bank voor je professionele rekening en eventueel advies, je zoekt je een goede boekhouder en je bent vertrokken.

 

Hoe was de reactie van je omgeving?

Meningen waren en zijn nog steeds verdeeld, ik heb een super partner alsook schoonfamilie die me enorm steunen. Mijn ouders zijn middelmatig enthousiast, ze zien het als een risico dat ik neem naar ons gezin toe. Uiteraard is dit laatste goed bedoeld, maar ik buig het om naar een nieuwe wending in mijn leven. Je kan in veel dingen falen, maar dat kan je pas als je ze probeert - hierdoor ben je al 50% gelukt, de andere 50% daar moet je zelf voor zorgen.

 

Wat is het leukste wat je sindsdien hebt meegemaakt?

Het grote netwerk dat zich maar blijft uitbreiden met zoveel enthousiaste starters en ouwe rotten in het vak. De leuke opdrachten die ik binnenkrijg, de fierheid als ik een ontwerp van mezelf ergens zie, alsook de ideeën die maar blijven komen over wat ik nog allemaal wil gaan doen. Ik had niet echt dromen een goed jaar geleden - ik dacht dat dat het was, ik had een ok job bereikt en ik moest enkel zien zo verder te blijven doen, kost wat kost. Deze perspectieven zijn volledig verleden tijd. Loopbaanbegeleiding heeft me laten zien dat het écht wel anders kan.

 

Welke nieuwe stukken van jezelf heb je ontdekt?

De grootste ontdekking voor mezelf was het antwoord op waarom ik me altijd zo anders voelde ten opzichte van mijn omgeving. Zelf hou ik niet zo van labels, maar het is soms nodig om anderen te laten begrijpen hoe je ongeveer in mekaar zit als hoogsensitieve persoon. Het gaf me een bepaalde rust te weten dat er niets mis met me is, alsook hoe me te beschermen tegen overdosissen aan prikkels uit mijn omgeving. In eerste instantie zag ik het als een negatieve eigenschap, maar Annelies heeft me hierbij geholpen dit om te buigen naar iets heel positiefs. Hierdoor weet ik dit zeer goed toe te passen in mijn dagelijks functioneren.

Het niet goed presteren onder druk was ook nieuw voor mij, en vrij confronterend gezien mijn loopbaantraject. Maar ook hier leerde ik vrij snel dat ik heel makkelijk dingen zeer intens onder de knie krijg door zelfstudie. Ik was me niet bewust dat ik deze eigenschap überhaupt had.

 

Wat is het moeilijkste tot nu, bij deze overstap?

Er komt veel op me af, en dat moet ik als perfectioniste af en toe voor mezelf ‘vertragen’. Op dit moment is het pakket dat ik aanbied zeer ruim; Grafisch ontwerp, Fotografie, Organiser, Personal Shopper, Social Media Expert… Dit is te veel om als eenmanszaak bol te werken. Voor mij zijn de 3 moeilijkste dingen op dit moment ‘onzekerheid’, ‘kiezen’ en het 'cijfermatige’.

De onzekerheid op vlak van de fluctuerende opdrachten en dus ook inkomsten, het kiezen waarop ik me enkel en alleen zal toeleggen, en het cijfermatige voor wat betreft het bepalen van uurtarieven voor offertes en dergelijke. Hier ontbreekt het me aan ervaring, maar als ik me blijf omringen met mensen met heel veel ervaring ben ik ervan overtuigd dat dat wel goed komt.

 

Wat is jouw advies aan mensen die uitgekeken zijn op hun job?

Mijn raad is; doe die kleine investering in loopbaanbegeleiding. Het zal je een nieuw perspectief bieden, een richting tonen, en voornamelijk die boost die je verloor teruggeven.

Of je nu even twijfelt, compleet uitgekeken bent op je job of afstevent naar een depressie of burn-out/bore-out, het is belangrijk dat je even hulp zoekt om alles terug op de rails te krijgen en er iemand is die je alle mogelijkheden laat zien die er zijn (er zijn er Oh-Zo-Veel waar je nog niet eens bij hebt stilgestaan).

 

Call to action

Wat van Mieke haar verhaal is eventueel erkenbaar voor jou?

Welke stappen kan je eventueel zelf zetten richting een job die beter bij je past?

 

Proost op een droomjob die je energie brengt!

Alies

 

Wat heeft dit artikel je bijgebracht? Laat het gerust weten via een commentaar of persoonlijke boodschap.

Deel ook dit artikel met je netwerk, je doet er hen, jezelf en ons een enorm plezier mee! We zouden het ook fijn vinden om je terug te zien op onze Facebookpagina. Daar vind je inspirerende tips, quotes, inzichten, artikels,... ivm loopbaan en business.

Wil je hier graag persoonlijk op werken en wens je daar wat ondersteuning bij? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen via annelies@a-lissome.be of via de contactformulieren op de persoonlijke pagina’s van onze coaches.

 

LinkedIn - Facebook - Twitter - Instagram - Youtube

 

#testimonial #hoogsensitief #perfectionisme